 |
| Σχέδιο Αθηνά Γ. |
"Ω κακόμοιρε Κρητικέ…που στην φουρτουνιασμένη θάλασσα ταξιδεύεις και βλέπεις τις αστραπές, μέχρι να βρεις στεριά. Να είσαι δυνατός και να μην φοβάσαι. Εγώ πάντα δίπλα σου θα βρίσκομαι, ποτέ δεν θα σ’ αφήσω. Ακόμα κι αν φύγω μακριά, θα σε νιώθω δίπλα μου, όπως με νιώθεις κι εσύ. Δακρύζω για την μοίρα μας…όμως ξέρω ότι θα τα καταφέρεις." Νικολέτα Σ.
 |
| Σχέδιο Αθηνά Γ. |
"Θυμάμαι για ώρες να περιπλανιέμαι, να προσπαθώ να σώσω
την καλή μου. Το μέλλον μου ήταν αμφίβολο σίγουρα και το μόνο που ήλπιζα ήταν
να βρω στεριά. Τα κύματα ορθώνονταν τεράστια. Ήταν νύχτα, δεν μπορούσα να
διακρίνω τίποτε και περίμενα ένα θεϊκό σημάδι, μια αστραπή να μου δείξει το
δρόμο. Προς τα πού κολυμπούσα; Στο ταξίδι μου δεν είχα κανένα σύντροφο, οι
περισσότεροι από αυτούς έγιναν θύματα της αγριότητας και αυτό μου έτρωγε την
ψυχή, ο νους μου ήταν σε αυτούς. Έξαφνα η θάλασσα ησύχασε. Και μπροστά μου η
φιγούρα μιας γυναίκας... Το λιγοστό φως του φεγγαριού στόλιζε το κορμί της
και αυτό με τη σειρά του άστραψε και γλύκανε τον πόνο. Μια ποια να ’τανε; Η μορφή
της χάθηκε στο βάθος. Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερα αλήθεια από τον πόλεμο και
την καταστροφή. Μπορεί εγώ να πάλευα για τη ζωή μου ακόμα, μα δεν σώθηκε τίποτε,
ούτε η πατρίδα μου που υπέφερε ούτε η οικογένειά μου, ούτε οι σύντροφοί μου που
άδικα και βασανιστικά έφυγαν από την ζωή. Το φως της μέρας έλουσε τον τόπο και
αντίκρισα λίγο παραπέρα ακρογιαλιά. Η ψυχή μου φωτίστηκε και αγαλλίασε. Πάνω στον
ενθουσιασμό μου γυρίζω πίσω στην αρραβωνιαστικιά μου μα τι να δω; Το άψυχο σώμα
της επέπλεε και το πρόσωπό της φαίνονταν κουρασμένο και ταλαιπωρημένο. Τι αξία
έχει άραγε η ζωή; Δεν ήξερα αν χαιρόμουν που σώθηκα ή όχι…" Βαλασία Τ. Κλαούντια Μ.
Στο παρακάτω φύλλο εργασίας ακολουθεί μια διδακτική πρόταση για τη διδασκαλία του ποιήματος "Ο Κρητικός" του Διονυσίου Σολωμού στη Γ΄ τάξη του Λυκείου. Παραπάνω μπορείτε να διαβάσετε δύο ασκήσεις δημιουργικής γραφής και δύο σχέδια που εκπονήθηκαν στην τάξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου