To τρελοβάπορο
Βαπόρι
στολισμένο βγαίνει στα βουνά
Κι αρχίζει
τις μανούβρες «βίρα-μάινα»
Την άγκυρα
φουντάρει στις κουκουναριές,
Φορτώνει
φρέσκο αέρα κι απ` τις δυο μεριές.
Είναι από
μαύρη πέτρα κι είναι απ` όνειρο
κι έχει
λοστρόμο αθώο, ναύτη πονηρό.
Από τα βάθη
φτάνει στους παλιούς καιρούς,
Βάσανα
ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς.
Έλα Χριστέ
και Κύριε, λέω και απορώ,
τέτοιο τρελό
βαπόρι τρελοβάπορο,
Χρόνους μας
ταξιδεύει, δε βουλιάξαμε,
χίλιους
καπεταναίους τους αλλάξαμε.
Κατακλυσμούς
ποτέ δεν λογαριάσαμε,
Μπήκαμε μες
στα όλα και περάσαμε.
Κι έχουμε
στο κατάρτι μας βιγλάτορα
Παντοτινό
τον Ήλιο το Ηλιάτορα.
Οδυσσέας Ελύτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου